fbpx
  • หน้าบ้าน
  • คอร์สเรียน
    • E-commerce
    • Line OA & MyShop
      • LINE Official Account Course
    • Facebook Ads
    • Google Ads
  • Ads
    • Facebook
    • Line
    • YouTube
  • TOP View
    • มือใหม่หัดเล่น WordPress
    • SEO Tool
    • LINE
    • Marketing Tool
  • WordPress
    • WordPress
    • Plugin
    • Theme
  • Software
    • Microsoft
      • Microsoft Office
    • Google
    • Adobe
  • LIVE Style
No Result
View All Result
Zenkoy
  • หน้าบ้าน
  • คอร์สเรียน
    • E-commerce
    • Line OA & MyShop
      • LINE Official Account Course
    • Facebook Ads
    • Google Ads
  • Ads
    • Facebook
    • Line
    • YouTube
  • TOP View
    • มือใหม่หัดเล่น WordPress
    • SEO Tool
    • LINE
    • Marketing Tool
  • WordPress
    • WordPress
    • Plugin
    • Theme
  • Software
    • Microsoft
      • Microsoft Office
    • Google
    • Adobe
  • LIVE Style
Zenkoy
  • หน้าบ้าน
  • คอร์สเรียน
    • E-commerce
    • Line OA & MyShop
      • LINE Official Account Course
    • Facebook Ads
    • Google Ads
  • Ads
    • Facebook
    • Line
    • YouTube
  • TOP View
    • มือใหม่หัดเล่น WordPress
    • SEO Tool
    • LINE
    • Marketing Tool
  • WordPress
    • WordPress
    • Plugin
    • Theme
  • Software
    • Microsoft
      • Microsoft Office
    • Google
    • Adobe
  • LIVE Style
Zenkoy
No Result
View All Result
ไม้เรียว…ไม้สุดท้ายของแม่

ไม้เรียว…ไม้สุดท้ายของแม่

THEZEN by THEZEN
กุมภาพันธ์ 4, 2020
Reading Time: 1 min read
0

Table of Contents

  1. ไม้เรียว…ไม้สุดท้ายของแม่
    1. แสดงความเห็น

ไม้เรียว…ไม้สุดท้ายของแม่

ไม้เรียว…ทำจากน้ำตา
นั่นเป็นแส้ไม้เรียวไม้สุดท้ายที่แม่ตีผม… ที่เจ็บลึกถึงหัวใจ

มีคนบอกผมว่า “พี่เซนๆต้องตั้งชื่อเรื่องก่อนนะเวลาจะพูดอะไร” ฮ่าๆ ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะมีบทบาทมากขนาดนี้ เวลาจะพูดอะไรเธอจะแว๊บมาในหัว ตั้งชื่อเรื่องก่อนนะ เขาจะได้รู้ว่าพูดอะไร 555+  คุยกับคอมเยอะเลยคุยกับคนไม่ค่อยรู้เรื่อง!  T_T”

เกริ่น
นี่เป็นบล็อกเน่าๆเอาไว้จดๆเขียนๆเรื่องที่ผมไม่เคยลืม เรื่องที่ผมประทับใจรวมทั้งเสียใจ วันหนึ่งผมคงได้กลับมาอ่านมันอีกครั้งเพื่อคอยเตือนและยำผมในอนาคตอีกครั้งครับ เรื่องแรกที่อยากจะเขียนลงบล็อกนี้ อยากเขียนเกี่ยวกับแม่ของผมเองเป็นบทความแรกนะครับ

.

เชื่อไหมครับว่าผมจำไม้เรียวไม้สุดท้ายของชีวิตผมได้แม่นมากเลย หลังจากไม้เรียวแส้นั้นแม่ไม่เคยตีผมอีกเลย นอกจากดุด่าจนโตถึงปัจจุบันนี้ครับ  ก่อนจะเล่าว่าทำไมแม่ผมตีผมครั้งนั้นครั้งสุดท้าย อยากจะพาไปรู้จักตัวตนผมในตอนนั้นก่อนฮ่าๆ เดจาวู๊ๆ โกๆๆ   ตอนนั้นผมอยู่ ม.2  เป็นคนที่ชอบตกปลาตามลำห้วยมาก  ด้วยความที่เราเป็นเด็กและอยากหาเลี้ยงครอบครัวให้ได้บ้าง เลยชอบไปตกปลาจับปลา ผมมีคู่ซี้ต่างวัยด้วยแหละชื่ออุ้ยบุญ   ในภาษาเหนือ “คุณยาย-คุณตา” เราจะเรียกว่า “อุ้ย”  เวลาจะไปตกปลาผมกับอุ้ยบุญจะนัดแนะกันก่อนเพื่อที่ต่างคนจะได้เตรียมเหยือตกปลาไว้ก่อน  เหยือที่ผมชอบจะมี 2 แบบด้วยกันคือ 1.ใส้เดือน 2.มดส้ม (มดแดง) ถ้าตกปลาสนุกมันสุดยอดต้องยกให้เหยือมดแดงแต่เสียอย่างเดียวต้องเปลี่ยนเหยือบ่อยหน่อยเพราะไข่มดแดงมันอ่อนโยนเกิ้น! ส่วนใส้เดือนนี่เน้นแช่ทิ้งไว้นานๆรอปลาตัวโตๆได้กลิ่นเรียกว่าช้าแต่ชัวร์  เวลาตกปลาที่ดีที่สุดก็แล้วแต่อารมณ์ ท้องฟ้าและอากาศ คู่หู ฮ่าๆๆ  อุ้ยบุญจะตกปลาเก่งมากๆ เราก็ใจร้อนปลาไม่กินเบ็ดเราก็ย้ายที่ไปเรื่อยๆ ปลานี่ก็ช่างลำเอียงเกิ้น  นอกจากจะไปตกปลากับอุ้ยบุญแล้ว บางครั้งผมก็ไปเองคนเดียว วันไหนไม่ได้ปลาหรือได้ปลามาน้อยก็จะเด็ดผักกูดกลับมาด้วย ชอบกินผัดผักกูด หรือไม่ก็เอามาแกงกับปลาที่ได้  บางครั้งก็เก็บมะแคว้ง(มะเขือพวง) เอามาให้แม่ตำอร่อยม๊วก  นอกจากตกปลาแล้วยังชอบจับปลามัน  เวลาจับปลามันนี่เขาจะมีผ้าตาข่ายขนาดเล็กๆพอดีสำหรับคลุมก้อนหินเล็กๆที่อยู่ตามลำห้วย เพราะปลามันเป็นปลาขนาดเท่านิ้วก้อยชอบอาศัยอยู่ตามใต้ก้อนหิน  วิธีจับก็คือเอาผ้าตาข่ายวางคลุมก้อนหินด้านหน้าปากทางแล้วค่อยๆเปิดก้อนหินให้ปลาพุ่งไปชนตาข่าย ด้วยตาข่ายดักที่เล็กพอดีหัวปลามัน  ทำให้ปลาติดตาข่ายได้ง่ายดาย หุหุ สนุกแฮ่ะ

0053ยังไม่เข้าเรื่องเลยแฮ่ะเอาล่ะๆ ต่ออีกนิดด้วยความที่เราอยากหาเลี้ยงครอบครัวบ้างเลยชอบไปหาปลามาให้แม่ทำกับข้าวในมื้อเย็นบ่อยๆ แกงบ้าง ทอดบ้าง เวลาเห็นคนในครอบครัวกินข้าวกับแกงที่เราไปหามานี่ทำให้เด็กอย่างเรารู้สึกภูมิใจน้ำตาจะไหลเลยแหละ มีความสุขยิ้มซะแก้มปริ!

ในวันเสาร์วันนึงผมบอกแม่ว่าจะออกไปตกปลานะ เพราะอากาศมันร้อนผมออกจากบ้านตอนบ่ายสองกว่าๆ  จุดมุ่งหมายของผมรอบนี้ไกลออกนอกหมู่บ้านซะหน่อย คิดว่าไกลออกไปหน่อยไม่น่าจะมีคนไปตกปลากันเยอะ ก็เลยไปเดินไปตามทางเรื่อยๆพอเห็นใต้ต้นไม้ใหญ่ๆเหมือนจะมีมุมที่กว้างน่าจะลึก รู้สึกได้กว่าต้องมีปลาตัวใหญ่ๆแน่ๆก็เลยนั่งตกปลาอยู่ตรงนี้ พอปลาไม่กินเหยือแล้วก็ย้ายที่ไปเรื่อยๆตามลำน้ำ โชคดีที่ลำน้ำห้วยที่นี่จะคู่ขนาดไปกับถนนถึงยังได้ยินเสียงรถวิ่งผ่านไปมาบ้าง ตอนนั้นปลาไม่ค่อยกินเหยือเลย แต่พอฟ้ายิ่งมืดลงปลาก็ยิ่งกินเบ็ด โอ๊ววว!  สนุกมากเลย ผมมัวแต่สนใจปลาเลยไม่ได้ดูเวลาจนตอนนี้ทั้งลำหวยมืดสนิท เห็นเพียงแต่แสงจันทร์สองกระทบน้ำและเสียงน้ำไหลแค่นั้น มืดจนมองไม่เห็นทางเลย  ปลาก็ยิ่งกินเบ็ดบ่อยขึ้น  ผมตกปลาโดยใช้ความรู้สึกล้วนๆเลย เพราะมองไม่เห็นลูกตุ่มที่ถ่วงเบ็ด  อาศัยถือก้านเบ็ดแล้วเพ่งความสนใจไปที่แรงดึงของปลา เวลาปลากระตุกเบ็ดผมจะตวัดเบ็ดขึ้นทันที  ยิ่งปลากินเบ็ดผมก็บอกกับตัวเองว่าเดี๋ยวอีกตัวก็จะกลับแล้วใจเย็นๆเซนกอย ทำอยู่แบบนี้จะรู้สึกว่าเราควรพอ ควรจะเก็บของกลับบ้านได้แล้ว ในที่สุดผมก็กลับบ้านเดินตามถนนลาดยาง โดยมองที่ท้องฟ้า เดินตามเส้นขาวข้างถนอนกลับบ้าน ระยะทางกลับบ้านน่าจะเกือบๆ 6-7 กิโลได้  ระหว่างทางกลับก็พยายามมองเข้าไปในบ้านคนแถวนั้น เพื่อดูนาฬิกาที่แขวนในบ้านว่ากี่โมงแล้ว  หมาก็เห่าตามทางกลับบ้าน  ตอนนั้นเป็นเวลา 4 ทุ่มกว่าๆ ฮ่าๆ ให้ตายเถอะพ่อแม่คงเป็นห่วงตายแน่ๆ  พอถึงบ้านแค่นั้นแหละ หน้าตาแม่ไม่รับแขกเลย  อย่าว่าแต่แขกเลยหน้าตาลูกผู้สืบสกุลคนเดียวอย่างผมยังไม่รับเลย เปิดประตูเข้าห้องพร้อมกับคันเบ็ดคู่ชีพ  แม่พูดมาคำแรกเลย  “นึกว่าตายแล้ว ทำไมไม่ตายๆซะจะได้ไม่ต้องห่วง” แม่ดุด่าผมเยอะมาก บอกว่าผมทำให้แม่เป็นห่วง ดึกแล้วทำไมไม่รู้จักกลับบ้าน รู้ไหมว่าตามลำห้วยมันมีงูมีสัตว์อัตรายแค่ไหน ไปคนเดียวเกิดเป็นอะไรไป ตายที่ลำห้วยใครจะรู้ ใครจะช่วยได้ แม่มีลูกคนเดียว นี่พ่อไปตามหา ไปถามคนทั่วหมู่บ้านยังไม่กลับมาเลย ทำไมต้องทำให้คนเป็นห่วง ตกปลาได้ไม่ได้ฟ้ามืดก็ควรจะกลับบ้านได้แล้ว ผมเองก็พูดอะไรไม่ออกได้แต่ก้มหน้าและเสียใจมากที่ทำให้แม่เป็นห่วงผมได้ขนาดนี้
1267503แล้วแม่ผมก็ใช้ให้เอามีดไปตัดกิ่งไม้ไผ่มาทำไม้เรียว กิ่งไม้ไผ่หลังบ้านยังเขียวสด ผมก็เลยใช้วิธีเอามีดเจาะลงไปกลางลำแล้วหมุนบากให้เป็นรอยล้อมรอบไม้เรียวเพื่อว่าถ้าแม่ตีผมแรงๆมันจะได้หัก ไม่งั้นผมตายแน่ๆ ตัวผมชำ้เลือดทั้งตัวแน่ๆ  พอได้ไม้เรียวแล้วก็มายื่นให้แม่ สิ่งที่แม่พูดต่อก็คือ ลูกรู้ไหมว่าทำให้แม่เป็นห่วงขนาดไหน ข้าวปลาทำเสร็จแล้วไม่ได้กินกัน รอลูกกลับมา รอจนนี่จะ 5 ทุ่มแล้ว พ่อกับแม่ไม่ได้กินข้าว พ่อก็ออกไปตามหาแม่ก็ร้อนใจกลัวลูกไปตกน้ำตายที่ไหน แม่ผมพูดไปด้วยร้องไห้ไปด้วย ผมเองก็ร้องไห้แล้วขอโทษแม่บ่อยมาก สัญญาแล้วสัญญาอีกว่าจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว  ผมมองขึ้นไปที่หน้าของแม่  แม่ผมเสียใจมากร้องไห้จนหน้าแดงในมือถือไม้เรียวง้างยกขึ้นจะฟาดเข้าที่หลังผม  แต่แม่ไม่ได้ฟาดผมเลยซักแส้ตั้งแต่ที่เปิดประตูเข้าบ้านมา แม่ได้แต่ยกไม้ขึ้นแล้วดุด่าสอนผม แล้วแม่ก็พูดขึ้นประโยคท้ายๆว่า ลูกอยู่ ม.2 แล้วลูกโตพอที่จะดูแลตัวเองและรับผิดชอบชีวิตได้แล้ว แม่ไม่รู้ว่าจะอยู่ตีหรือสอนลูกได้ถึงเมื่อไหร่ ไม้เรียวนี้แม่ตีไปก็เท่านั้น รู้ไหมว่าลูกทำให้แม่เสียใจมากขนาดไหน เจ็บที่หัวใจมากขนาดไหนที่ลูกเป็นแบบนี้….  แล้วผมก็ขอโทษแล้วกอดแม่ผมสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว….

นั่นเป็นคำสัญญาและเป็นไม้เรียวไม้สุดท้ายที่ผมตัดให้แม่ฟาดแต่… แม่ไม่ได้ฟาดลงที่ตัวผมเลยแม้แต่ไม้เดียว รู้ไหมว่าปกติผมจะโดนทำโทษแบบนี้บ่อย  ครั้งนี้แม่ไม่ได้ตีเลย  แต่ผมกลับเจ็บยิ่งกว่าครั้งไหนๆ เจ็บและปวดใจมากที่สุดในชีวิตเลย  แม่ตีผมซะยังดีกว่า  แต่ผมขอบคุณสำหรับสายตาแม่และทุกอย่างที่แม่พูดในวันนั้นทำให้ลูกจำได้ถึงวันนี้ ถ้าวันนั้นแม่ผมตีเหมือนที่เคยผมก็คงจะไม่ได้สติ  ยังใช้ชีวิตซนๆเหมือนเด็กไม่คิดถึงอนาคตทั่วไป…

“รักและคิดถึงแม่เสมอ”  มีคำพูดนึงที่ผมบอกกับแม่และเชื่อว่าแม่จำมันได้คือ  “ผมอยู่เพื่อแม่  ชีวิตแม่ต้องอยู่เพื่อผม” (คำนี้มีที่มาที่ไปเล่าแล้วน้ำตาไหลแน่!ๆ ฮ่าๆ

แสดงความเห็น

ความเห็น

Next Post

สูตรน้ำพริกน้ำปลา ที่อร่อยที่สุด

THEZEN

THEZEN

ผู้ค้นพบความสุขในชีวิตได้ตลอดเวลา ทำตัวเองให้มีความสุกกับทุกสิ่งที่เข้ามาในชีวิต

Related Posts

เดี๋ยวแม่จะซื้อน้องให้
Mom

เดี๋ยวแม่จะซื้อน้องให้

สิงหาคม 14, 2019
0
Next Post
สูตรน้ำพริกน้ำปลา ที่อร่อยที่สุด

สูตรน้ำพริกน้ำปลา ที่อร่อยที่สุด

  • Zenkoy คือใคร?
  • ห้องวิจัยส่วนตัว
  • My Future: My Life

© 2020 ผมชื่อเซน Blog เล็กๆของเด็กคอมคนนึง THEZEN . | เว็บนี้ใช้ธีม JNews

No Result
View All Result
  • หน้าบ้าน
  • คอร์สเรียน
    • E-commerce
    • Line OA & MyShop
      • LINE Official Account Course
    • Facebook Ads
    • Google Ads
  • Ads
    • Facebook
    • Line
    • YouTube
  • TOP View
    • มือใหม่หัดเล่น WordPress
    • SEO Tool
    • LINE
    • Marketing Tool
  • WordPress
    • WordPress
    • Plugin
    • Theme
  • Software
    • Microsoft
      • Microsoft Office
    • Google
    • Adobe
  • LIVE Style

© 2020 ผมชื่อเซน Blog เล็กๆของเด็กคอมคนนึง THEZEN . | เว็บนี้ใช้ธีม JNews

เราใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้เว็บไซต์ของคุณ คุณสามารถศึกษารายละเอียดได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว และสามารถจัดการความเป็นส่วนตัวเองได้ของคุณได้เองโดยคลิกที่ ตั้งค่า

ตั้งค่า ไม่ยอมรับ ยอมรับ
ตั้งค่าความเป็นส่วนตัว

คุณสามารถเลือกการตั้งค่าคุกกี้โดยเปิด/ปิด คุกกี้ในแต่ละประเภทได้ตามความต้องการ ยกเว้น คุกกี้ที่จำเป็น

ยอมรับทั้งหมด
จัดการความเป็นส่วนตัว
  • เปิดใช้งานตลอด

บันทึกการตั้งค่า
ตั้งค่าความเป็นส่วนตัว